Donderdag 5 juli: We zijn weer thuis

We kijken terug op een super mooie vakantie.
In totaal hebben we 3660km gereden met de camper en wat hebben we veel gezien in 24 dagen.
Op dit moment is het zoveel, dat we niet eens alles op kunnen noemen. Gelukkig hebben we ons verslag, bijna 1500 foto’s en een hoop film. Dat kunnen we nu lekker gaan uitzoeken.

Hoogtepunten voor ons deze vakantie waren:

·         Al het wildlife wat we gezien hebben:

-          Orca’s
-          Een humpback whale
-          13 verschillende black bears (+ nog 2, die we misschien eerder hadden gezien)
-          2 grizzly beren
-          Een moose (helaas zonder foto)
-          2 bald eagles
-          Elks
-          Deers (hertjes)
-          Veel bighornsheep (toch geen mountain goats)
-          Een coyote (helaas zonder foto)
-          Een stinkdier
-          Een Wasbeer
-          Veel squirls

·         Het Pacific Rim NP: Jeffry vond Green Point de mooiste campground die we gehad hebben. De geweldige ruige zee die er was, de rotsen om op te klimmen en het reusachtige strand met aangspoeld hout.

·         Whistler: Wat een relaxt stadje en wat hebben we daar met heerlijk weer op het terras gezeten.
·         De wandeling naar de Angel Glacier op Mount Edith Cavell. Hoe uniek om in zo’n landschap rond te lopen.
·         Het kanoën op Emerald Lake.
·         De Kicking Horse Campground in Field: de mooie bergen die je daar om je heen ziet vanaf het grote veld.
·         De mooiste waterval vond Jeffry de Takkakaw Falls, Marloes kan niet goed kiezen, maar Helmcken Falls staat hoog op de lijst.
·         Dutch Lake Resort in Clearwater: Het lekkere weer daar de eerste dag, zodat we konden zwemmen in het meertje. De wolven die je hoorde en het heerlijke eten in het restaurantje daar.
·         Het festival in Kelowna

Eigenlijk kunnen we lang doorgaan zo. Elke dag was er wel een hoogtepunt.

De route was geen één dag saai. Zelfs op rij dagen viel er zoveel moois te zien vanuit de camper.

Wat we een groot verschil met Amerika vinden, zijn alle snelwegen met vracht- en doorgaand verkeer door de nationale parken. Het maakt het moeilijker om te stoppen voor wildlife of andere mooie uitzichten.
Ook moesten we in Canada de informatie van de parken (zoals plattegronden, wandelroutes, uitzichtpunten) meer zelf zoeken, terwijl je die in Amerika aangereikt krijgt als je een park inrijdt.

We zijn natuurlijk super blij en gelukkig dat we en deze reis konden maken en een kindje verwachten. Dit zorgde er wel voor, dat Marloes sneller moe was en dat het moeilijk was om een balans te zoeken tussen voldoende rust en zoveel mogelijk zien en doen.  

Het uiteten gaan is natuurlijk gemakkelijker als je niet zwanger bent, en alles smaaket en viel nu niet altijd even goed. Daar hebben we nu minder van genoten dan op andere vakanties.
Maar al met al was deze reis ook nu heel goed te doen en zijn we nogmaals heel blij dat het zo kon.

Woensdag 4 juli: We verlaten Canada weer

Vannacht hadden we een onrustige nacht in onze eigenlijk net iets te zachte bedden. Ook was het vrij warm in de kamer. Maar we hebben heerlijk geslapen hoor.
Tegen 10.00 uur waren we  om te ontbijten. Dat besloten we niet in het hotel te doen (dat kostte $20 p.p. Een broodje van de subway smaakte ons ook goed.
Daarna zijn we nog even terug gegaan het grote winkelcentrum in. Nog weer even wat dingetjes gekocht.
Tegen 12.30 uur waren we weer in ons hotel.  Tijd om de tassen goed in te pakken. Eigenlijk hebben we net iets teveel gekocht. Het was echt proppen, maar gelukt uiteraard.

We hebben nog een uurtje buiten aan het zwembad gezeten in de zon en even geïnternet.

Tegen 15.30 uur namen we de shuttle naar het vliegveld.

Er stond nog geen rij bij onze balie. (we waren natuurlijk ook vrij vroeg). Marloes zette haar buik extra uit en Jeffry maakte zich extra lang. Dit had tot gevolg dat we van de steward  3 stoelen kregen voor ons beiden, nadat we alleen vroegen om een mooi plekje. Yes!

 We hebben na de douanecontrole wat winkeltjes bekeken en wat gegeten bij de foodcourt. Weer Aziatisch. (anders werd het een hamburger of weer subway). Dit was lekker hoor.

Het vliegtuig weer een A330 vertrok perfect op tijd. Dit keer hadden we geen eigen schermpjes, helaas.

We kregen spaghetti te eten met kip. Dat smaakte wat minder. Daarna heeft Jeffry films gekeken via de tv boven de stoelen en Marloe proberen te slapen. De vlucht duurde lang aangezien het slapen niet goed lukte. Voor ons zaten twee jongens, die werkelijk waar de hele vlucht hebben gediscussieerd met elkaar en dat op een te hard volume. Hoe irritant. Door de oordopjes heen hoorde je ze nog. Verder was het overal stil.

We hebben allebei ongeveer een uurtje geslapen, toen werden we gewekt voor het ontbijt. De vlucht duurde toen nog twee uur. Tja… had wat ons betreft wel wat later gemogen. Maar ja….

Om 13.45 uur landden we op Schiphol. Het was voor ons toen 4.45 uur. Dus dat wordt doorbijten vandaag. Als je met het vliegtuig naar een zonbestemming vliegt, krijg je vaak zo’n klap in je gezicht van de warme lucht als je aankomt. Nou die klap kregen we nu in Nederland. Wat een benauwd weer zeg. Even wennen voor ons (met wandelschoenen aan, lange broek e.d.)

We werden opgehaald door Jeffry’s ouders. Dus konden we lekker in één streep door naar huis toe.

En daar zijn we nu weer. Wat is ons huis dan weer groot en licht. Heerlijk om weer thuis te zijn. En wat hebben we weer een mooie vakantie gehad!

Dinsdag 3 juli: Terug naar Vancouver en de camper inleveren

Vanochtend hadden we de wekker gezet voor het eerst deze vakantie. We hadden hem op 7.00 uur staan. Alleen was de batterij van de telefoon vannacht leeg geraakt, dus geen wekker vanochtend. Toevallig keek Jeffry net om 7.05 uur op zijn horloge naar de tijd.
Tegen 9.00 uur hadden we dan echt alles ingepakt, weggegooid en schoon (inclusief zelf gedoucht te hebben).
We moesten voor 11.00 uur de camper inleveren, en we hadden nog 150km te gaan, dus een beetje doorrijden was nodig.
We hebben nog wat getankt, zodat we precies op 1/4 tank zouden uitkomen (wat moest van de verhuurder) en het gebruikte propaan weer bijgevuld.
Het regende onderweg, zo hard hadden we nog niet meegemaakt deze vakantie. Gelukkig was het droog toen we weer in Delta (Vancouver) waren om de camper in te leveren. En het was precies 11.00 uur. Perfecte timing dus!
We waren niet de enigen die de camper terug brachten. Wat een chaos was het daar. Binnen 2 min. had iemand onze camper gecontroleerd. Alles was goed. De beste man, keek niet eens of hij schoon was. Ook het sterretje zag hij niet in de voorruit. Hij hoefde de manekementen niet te horen van ons, die moesten we binnen maar doorgeven. Oke, dan wat jij wil.
We hebben ons stoeltjes en broodrooster weggegeven aan mensen die een camper kwamen ophalen.

Binnen moesten we nog 260km bijbetalen, zoals verwacht. En na een kwartiertje stond er een taxi klaar om ons naar het Sheraton Airport Hotel in Richmond te brengen.
Wat een mooi hotel zeg. (voor ons dan he). Wat een ruimte ineens. We hebben 2 queenbedden op de kamer, een supermooie douche en een starbucks coffeemaker :-).
We hebben dit hotel gekregen via Hotwire, dus voor een mooi prijsje.
We mochten gelukkig direct in de kamer om 12.30 uur en mogen morgen om 13.30 uur uitchecken. Aardige man bij de receptie!

Na een poosje gerelaxt te hebben op de kamer (tv kijken en in het superzachte bed wegzakken) vonden we toch de kracht en moed om nog wat te gaan doen.
Het Richmond Center zit namelijk om de hoek. Een mega groot winkelcentrum.
Dus we hebben flink geshopt en $$$$ uitgegeven. Op de een of andere manier lukt ons dat altijd heel goed zo aan het eind van de vakantie. Alle leuke winkels waren er.

Op de foodscourt hebben we wat van de Thai gegeten en toen we helemaal uitgeshopt waren, hebben we bij White Spot gegeten. Marloes pasta en Jeffry turkey. Lekker hoor!

Nu zijn we weer terug in het hotel. We hebben geen wifi op de kamer, maar kunnen in de lobby gebruik maken van de computers met internet. Daarom hebben we geen foto's vandaag.

Onze vlucht staat voor morgen nog steeds gepland om 19.25 uur. Met aankomst 5 juli in Nederland om 14.00 uur. (TS330)
Dus misschien shoppen we morgenochtend nog wel wat. Eerst gaan we heerlijk uitslapen!

155km gereden.

Maandag 2 juli: Van Kelowna naar Hope

Het was vanochtend één grote uittocht van de camping. Het lange weekend was voor alle mensen weer voorbij. Wij waren zeker niet de eersten die vertrokken. We reden pas tegen 10.00 uur weg.
Het vuurwerk van gisteren hebben we gehoord, maar niet gezien. We hadden gedacht dat het vanaf de camping ook wel te zien was, maar helaas.

We reden nog weer door de mooie Okanagan Valley vanochtend, met overal fruit kraampjes en wijnboerderijen. Jeffry heeft ook nog ergens wijn geproefd. Hoort er toch een beetje bij in de deze buurt hè. Marloes mocht fruit kopen J en nam een bak kersen mee.

We reden langs het Okanagan Lake totaan Penticton, daarna gingen we via Princeton door Manning PP naar Hope toe.

Er waren veel politiecontroles vandaag. En dan ook echt veel. We hebben er zeker acht geteld. Gelukkig zijn wij niet aangehouden.

In Manning Provincial Park zijn we gestopt om te lunchen. We hebben ook de (korte) Beaver Pond Trail gelopen. We hebben geen Bever gezien, later hoorden we, dat die daar al vier jaar niet meer gezien zijn. Mooi is dat!

We zagen wel een coyote de weg oversteken, maar we zaten zo in de relax modus, dat we natuurlijk veel te laat waren om het vast te leggen op beeld.

Bij Hope aangekomen zijn we naar het Coquihalla Canyon State Park gegaan, aangezien het pas 15.30 uur was. Hier kon je een trail lopen door de canyon via de oude spoorwegtunnels van de Canadian Pacific Railway. (die waar we de Imax film dus van hadden gezien). Dat is toch een leuke voorbereiding op de vakantie geweest. We lazen hier ook, dat de trein alleen ’s nachts door deze canyon mocht, zodat de mensen niet konden zien hoe diep de canyon naast hen was.

Je liep door de canyon en door de lange tunnels. We misten Bjor hier een beetje, want je zag echt niet waar je liep in de donkere tunnels. (Bjor was onze gids in Frankrijk ;-)
Een mooie stop na zo’n lange rit.

En daar kwamen we ineens Bartel tegen. (Hij was mee op de Whale watch tour in Victoria, waarmee we na de tijd wat gedronken hadden) Dat is toevallig. We hebben een poos staan kletsen en onze ervaringen uitgewisseld. Leuk!
We zijn trouwens een stel Duiters kwijt geraakt. Zij stonden met ons vast in Valemount. Vanaf die dag zijn we ze nog zes dagen tegengekomen, maar nu hebben we ze eindelijk afgeschut. (Grapje hoor, was best gezellig elke keer).
 
Op de Wild Rose Camping in Hope aangekomen hebben we voor de laatste keer gekookt. Dat werd sla met rösti en worst en kipburgers en een steak. (alles moest op en daar is Jeffry goed in natuurlijk). Helaas stond er geen barbecue op de plek, dus moest alles in de pan.

Daarna konden we beginnen aan de grote schoonmaak. Dat is toch weer een hele klus elke keer. Overal liggen spullen en alles moet schoon. En waar begin je dan? Toch waren we zo’n 2 uur later ongeveer klaar.

Jeffry moet bijna huilen van het brandhout wat weggegooid moet worden. Qua boodschappen hebben het mooi ingeschat, er hoeft relatief weinig weg.

Morgen moeten we voor 11.00 uur de camper inleveren. We moeten nog 150km rijden en dan hebben we nog 1,5 dag in Vancouver (Richmond). Ons airport hotel staat naast de Richmond Mall, dus dat moet goedkomen J.

350km gereden.

Zondag 1 juli: Canada Day

Vannacht hebben we nog veel regen gehad, maar toen we vanochtend wakker werden, scheen de zon. Toch hadden we niet zoveel met deze camping, dus zijn we op tijd vertrokken richting de Okanagan Valley. We reden echt de wolken uit en de blauwe lucht tegemoet. Heerlijk!

Het is vandaag een nationale feestdag in Canada: Canadaday. In Revelstoke is vandaag een biergarten en een wijnproeverij, hoorden we op de radio. Eigenlijk wel wat voor ons dus J. Maar wij hebben andere plannen.

Bij Sicamous moesten we nog een kleine omweg maken omdat ook hier een stuk weg weggespoeld is (de hwy 97A). 

In het kleine plaatsje Enderby kregen we een optocht mee en zijn we even uitgestapt om de tentoonstelling/wedstrijd van oldtimers te bekijken. Echt een dorpsfeest was het daar.

Toen we de Okanagan Valley in reden, reden we een ander landschap in. Het is heel groen, heuvelachtig, met veel wijnboerderijen en fruitverkopers. Leuk om weer even een andere omgeving te zien.
In Vernon konden we geen weerstand bieden aan de Starbucks, met dit warme weer moet je toch een frappuchino mee voor onderweg he.

Tegen 13.00 uur waren we in Kelowna, we hebben eerst ingecheckt op de camping en zijn toen de stad weer in gegaan richting het Waterfront Park. Hier is het één groot feest. Allemaal bandjes, podiums, kraampjes en mensen die er van genieten in het gras en op het strand. En dat met zo’n 25 graden. Wat een geweldige sfeer hing hier. Veel mensen zijn in het rood/wit gekleed en dragen iets met de Canadese vlag.

Wij hebben dus ook heerlijk in het gras gelegen, luisteren naar de optredens en kijken naar de mensen. Een groot verschil is met de festivals bij ons, is dat er niet legaal gedronken mag worden. Dus iedereen zit aan het fris of drinkt stiekem uit een bruine zak in de tas. De politie staat op de uitkijk en verwijdert je zo nodig. Gegeten wordt er wel volop. Vooral vet (dat is dan weer precies hetzelfde als bij ons).

 

Tegen 18.30 uur hadden we er genoeg van en zijn we terug naar de camping gegaan. Het is echt een camping midden in de stad. Aan de overkant van de weg ligt het Okanagan Lake met een groot strand. Op de camping zijn we nog lekker even gaan zwemmen om fris te worden en af te koelen. (wat een contrast met gisteren en de dag ervoor bij Lake Louise. Wat is warm weer dan toch ook wel heel lekker hoor.

Vanavond om 22.30 uur is er nog groot vuurwerk te bekijken. Hopelijk kunnen we dat zien vanaf de camping of vanaf het strand.

217km gereden.

Morgen gaan we een lange rit richting Vancouver maken, waar we dinsdagochtend de camper weer moeten inleveren.